مدیر عامل فولاد البرز ایرانیان مطرح کرد : نقشه راه در صنعت فولاد باید با نگاه تعاملی و عادلت محورتدوین شود

با اینکه در برنامه های توسعه ای کشور همواره تولید فولاد و توسعه در این بخش مرود توجه بوده اما کمتر کسی به پیوستگی آن با سایر صنایع و همچنین توسعه یافتگی سایر بخش های مورد نیازو مورد استفاده در صنعت فولاد پرداخته است . به عنوان نمونه در کشور تامین انرژی و سرمایه گذاری در تولید آن مورد توجه واقع نشده است همچنین در بخش حمل و نقل نیز خلا زیاد داریم و بدین ترتیب به دلیل خلاهایی که در بخش های دیگر وجود دارد رسیدن به تولید ۵۵ میلیون تنی فولاد در افق ۱۴۰۴ امکان پذیر نیست. در همین خصوص با قاسم خلیلی مدیر عامل و رئیس هیات مدیره شرکت فولاد البرز ایرانیان گفت و گویی داشتیم که مشروح آن در ادامه آمده است:

– با توجه به تدوین برنامه هفتم توسعه ، پیشنهاد حضرتعالی در تدوین استراتژی صنعت فولاد چیست ؟

صنعت فولاد که یک صنعت مادر و عظیم است به صورت یکپارچه دیده شود و هر روز بابت یک قسمت یا یک زنجیره از فولاد، چاره اندیشی نشود، یکبار از سر تا ذیل صنعت فولاد دیده شود و مشکلات آن حل شود چون باید این صنعت به صورت یکپارچه مدیریت شود . اگر به عنوان مثال یک بخش را حل می کنیم، بخشی دیگر به کمبود مواد اولیه برنخورد و اگر تولید مازاد داریم و نمیتوانیم این تولیدات را در داخل کشور مصرف کنیم امکان صادرات آن نیز فراهم شود. ضمن اینکه در این سال ها به دلیل اینکه بخش نورد به بخش خصوصی واگذار شده بود و ظرفیت آن پایین بوده، هیچوقت مورد توجه واقع نشده، اما در این سالها با افزایش میزان تولید و ایجاد طرح های توسعه از سوی واحد های نوردی باعث شده تا میزان تولیدات بخش خصوصی نیز عدد قابل توجهی باشد.

در حال حاضر ظرفیت در صنعت فولاد به حدی رسیده که نیاز دارد به صورت جد پیگیری و برنامه ریزی شود تا این سرمایه هایی که به این سمت توسط بخش خصوصی سوق داده شده ، در صنعت هرز نرفته و در اثر سوء مدیریت دچار زیان و انباشت ضرر نشود.

– با عنایت به تاکید مسولان بر ایجاد کنفدراسیون متشکل از انجمن های زنجیره فولاد ، به نظر شما با ایجاد این کنفدراسیون زنجیره به تعادل می رسد ؟

در اغلب کشورهای تولید کننده فولاد به طور معمول فولاد به صورت یک پارچه تولید میشود یعنی فرایند تولید فولاد به صورت زنجیره دیده شده است و بدین ترتیب مشکلات کمتری نیز دارند ولی در ایران این امر صورت نگرفته است وصنایع به صورت جزیره ای ایجاد شده اند و صنایع بالادستی اغلب در اختیار دولت و سازمان توسعه نوسازی معادن و صنایع معدنی (ایمیدرو ) بوده و صنایع پایین دستی نیز اغلب از سوی بخش خصوصی شکل گرفته است. حال اگر کنسرسیوم یا کنفدراسیونی تشکیل شود که سیاست گذاری در آن به صورت یکپارچه و با نگاه عدالت محورو برقرار کننده تعادل در زنجیره فولاد انجام شود، بسیار مفید بوده و قطعا می تواند بسیاری از مشکلات را حل کرده و سایه سنگین دولت و قیمت گذاری دستوری را از این صنعت کوتاه کرده و به تعادل و ثبات برساند.

با توجه به طرح مجلس تصمیمات مربوط به قیمت فولاد از اختیار بورس کالا خارج و به وزارت صمت محول شده هست ، ارزیابی حضرتعالی در این خصوص چیست ؟ موافق کاهش اختیارات بورس کالا در خصوص قیمت گذاری فولاد هستید ؟

همانطور که گفته شد یکی از مواردی که در صنعت فولاد عامل ایجاد تنش و مشکل بوده ورود دولت درعرضه قیمت گذاری است این قیمت گذاری حتی اگر از سوی بورس کالا که ماهیتی دیگر دارد هم انجام شود مشکل آفرین میشود چرا که قیمت باید بر اساس عرضه وتقاضا کشف شود.

اگر دولت دخالت خود را در قیمت گذاری و عرضه و تقاضا کم کند و یا به مرور زمان از دخالت در بازار فولاد خارج شود، بازار قطعا راه خود را پیدا می کند. عرضه و تقاضا باعث می شود که قیمت ها متعادل شده و قطعا در این صورت هیچکس ضرر و آسیبی نمیبیند.

سوتیتر:

• صنعت فولاد که یک صنعت مادر و عظیم است به صورت یکپارچه دیده شود و هر روز بابت یک قسمت یا یک زنجیره از فولاد، چاره اندیشی نشود، یکبار از سر تا ذیل صنعت فولاد دیده شود و مشکلات آن حل شود چون باید این صنعت به صورت یکپارچه مدیریت شود.
• در حال حاضر ظرفیت در صنعت فولاد به حدی رسیده که نیاز دارد به صورت جد پیگیری و برنامه ریزی شود تا این سرمایه هایی که به این سمت توسط بخش خصوصی سوق داده شده ، در صنعت هرز نرفته و در اثر سوء مدیریت دچار زیان و انباشت ضرر نشود